NK – Survivalrace

foto’s: Bennie Slagers, Bart Broens en ‘gouwe ouwe’ Rene Schraa.

 

De afvaardiging van team X-Bionic heeft een geslaagde NK-Survivalrace achter de rug.
Harm en Elwin kregen het hard voor de kiezen in de survivalonderdelen (daar toch wat specifieke trainingsuren op laten liggen?). Maar de spieren werkten naar behoren en de hersens bleken ook in vorm. Het brons winnen in een ijzersterk veld van 80 koppels is toch een mooi resultaat.

De Survivalrace is een 8-uurse mengvorm tussen Survivalrun (de zware variant..), Adventurerace en.. en, ja wat eigenlijk, Schaken wellicht.
Van de hersens wordt net zoveel arbeid gevraagd als de spieren. Het begint al met de ‘stille briefing’. Op twee videoschermen wordt drie kwartier lang een bont aantal dia’s vertoont met daarin cruciale aanwijzingen voor het verdere route verloop.

De proloog die daarop volgt is daarentegen een destructieve test voor de ledematen . Een uur lang door een moeras sjouwen met een zware boomstam (Harm, nogmaals sorry mijn keuze van stammetje, ik wilde niet laf overkomen), houthakken, koude doorwadingen en zware hindernissen.
Dit begin van de race zorgt ervoor dat de benen en het hoofd voor de rest van de dag signalen blijven afgeven, alsof er al een 24-uurs inspanning aan vooraf is gegaan. En de kou voegt er nog een element aan toe.

De race die volgt is eigenlijk één grote fiets-lus, met her en der een loopje. Maar gaat nergens vervelen. Een voortdurende mengeling van navigatietechnieken (bolletje-pijltje, koersen, memorie, oleaat), survivalonderdelen (lange combinaties en overal ‘onderdoor’) en speciale opdrachten.

Het navigeren ligt ons het beste. Terwijl Harm de codes kraakt, volgt Elwin vlijtig de kaart. Ook het routeboek en de aantekeningen uit de briefing blijven in beeld. Indrukwekkend is Harm’s navigeren d.m.v. het ‘binaire stelsel’ – reeksen van 1-en en 0-en duidden op kompasrichtingen. Niet veel andere teams zullen het einde van deze etappe gevonden hebben: De hindernis bij het zwembad. Andere navigatievormen zijn snel te doorzien, zoals de ‘maanstanden’, resulterend in een heen- en weertje met de step (goed goed, plus een klein omweggetje..).

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Een Sudoku raadsel heeft Elwin snel opgelost. Alleen even vergeten hoe de volgorde in de juiste coördinaat geplaatst moet worden. Maar Harm husselt even met de cijfers en daar valt het juiste getal.

Van de speciale opdrachten, springen het geweerschieten (eindelijk een keertje in een race) en bijl-werpen er wel uit. Op beide onderdelen scoort X-Bionic bulls-eye.
Onvergetelijk is ook het ludieke oriëntatie tochtje over ‘avonturenpark Hellendoorn’. De eerste CP vinden we door al rennend een reken-raadseltje op te lossen. De 2e op een route in de kelder van een spookhuis. Hierbij de route volgend, die we eerder op Youtube gevonden hadden, via een raadseltje in een nieuwsbrief.. – De Race was dus eigenlijk al een paar weken voor de start begonnen.
Nadat we de deadline voor terugkeer nipt hebben gehaald, weten we nog hardlopend een bonuspunt te veroveren, door een blinde coördinaat op de kaart over te zetten.

En nuttig dat we weer goed opgewarmd bij de eindhindernis aan komen draven, want daar is het een dik kwartier wachten in de kou, voordat wijzelf aan de beurt zijn, om de monster-apenhang over de lonkende Regge naar de finish te klimmen. Het ondertussen getuige zijn van alle onvrijwillige zwempartijen van deelnemers voorin, is nog even een laatste proeve voor de geest.

De trofee ging wederom naar ‘Team Wilgenwaerd’ en zilver naar ‘Survivalteam 1’.
Het eerste mixte team was ‘team Bonito’, met onze vrienden Rooske en Niels van FIT.
De race zat weergaloos in elkaar, met dank aan organisatie en de inzet van een heel groot blik gemotiveerde v

rijwilligers. Hulde en dank!